۱۳۹۱ اردیبهشت ۲, شنبه

انقلابی که فرهنگی با خود نداشت



32 سال از اسلامی کردن دانشگاه های ایران می گذرد. اسلامی کردنی که از سوی عاملانش "انقلاب فرهنگی" نام گرفت و دلیلش پاک‌سازی استادان و دانشجویانی بود که از دید جمهوری اسلامی ایران، "غرب‌زده" به‌شمار می‌رفتند.
در چنین روزی در سال 59 با پایان مهلت سه روزه تخلیه دانشگاه ها، به دستور شورای انقلاب و با تایید روح الله خمینی، گروه های سیاسی و دانشجویی اسلامی افراطی به دانشگاه های ایران حمله کردند.

این حرکت که با کشته و مجروح شدن تعداد زیادی از دانشجویان ایرانی همراه بود باعث شد دانشگاه های ایران بیش از دوسال بسته شوند و در این مدت صدها نفر از اساتید و دانشجویان از دانشگاه اخراج، کتب دانشگاهی تعدیل، قوانین دانشگاه اسلامی و بسیاری از دانشمندان و روشنفکران ایرانی از کشور خارج شدند. 

این انقلاب هر چه با خود داشت، فرهنگی با خود نداشت و شاید "غرب زده" ای از دانشگاه اخراج شد اما در اصل دانشجویان و اساتید چپ و بهایی از دانشگاه های ایران تصفیه شدند و بزرگ ترین قربانیان این انقلاب سه نسل از جوانان بهایی شدند. افرادی که در سیاست مداخله ای نداشتند اما بزرگ ترین قربانی سیاست بازی جمهوری اسلامی و طرفدارانش در دانشگاه شدند. 

به یاد سه نسل قربانیان انقلاب فرهنگی و به یاد دوستانم سما نورانی و ایقان شهیدی که به دلیل مبارزه با این جنایت در زندان هستند. 

دوم اردیبهشت 1391 


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.